ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας. Τεράστια τα αποθέματα

Είναι τεράστια τα οικονομικά συμφέροντα.Η στρατηγική και η ενέργεια παίζουν όλο και περισότερο λογο στη μεσσόγειο.

Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν ενεργειακα αποθέματα για να καλύψουν ολη την Ευρώπη.Κατά την τελευταία πενταετία, το ενδιαφέρον για τα ενεργειακά ζητήματα, τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Κύπρο, βρίσκεται στην καθημερινή agenda της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Υψηλές προσδοκίες, διαφαινόμενες εξωτερικές συμμαχίες, κομματικές συγκρούσεις, αλλά και υπερβολές χαρακτηρίζουν τον διάλογο για τα θέματα της ενέργειας. Στο παρόν κείμενο, θα επιχειρηθεί η σκιαγράφηση των ενεργειακών δεδομένων για το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, με όλες τις προκλήσεις, δυσκολίες αλλά και ευκαιρίες που προκύπτουν για κάθε κράτος.
Στο νησί της Αφροδίτης, οι εξελίξεις που προέκυψαν μετά την ανακάλυψη του αιγυπτιακού κοιτάσματος Zohr έχουν περιπλέξει την κατάσταση. Αφενός, δημιουργούνται προσδοκίες για την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που οδήγησαν τη γαλλική Total στην ανανέωση της άδειας έρευνας και εξόρυξης για το οικόπεδο 11 (ανάλογες σκέψεις υπάρχουν και για το οικόπεδο 10) και την ιταλική ENI και την νοτιοκορεάτικη KOGAS να συνεχίσουν τις δικές τους έρευνες στα οικόπεδα 2, 3 και 9.
Οι προσδοκίες αυτές σε συνδυασμό με τις φθηνές τιμές πετρελαίου οδήγησαν την κυπριακή κυβέρνηση να απορρίψει την «ενδιάμεση λύση», την εισαγωγή δηλαδή φυσικού αερίου από την ολλανδική Vitol, που θα κάλυπτε τις κυπριακές ανάγκες έως ότου γίνει εκμεταλλεύσιμο το κοίτασμα της «Αφροδίτης». Η απόφαση αυτή στηρίχθηκε εν μέρει και στον σχεδιασμό για την υλοποίηση του «Eurasia Interconnector», που αφορά στην ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, με υποθαλάσσιο καλώδιο ισχύος 2.000 ΜW. Το έργο είναι όμως αμφίβολο αν θα μπορέσει να περατωθεί, τόσο για λόγους κόστους –καθώς η τιμή του αερίου στην Ευρώπη είναι κοντά στα 5 δολάρια, όσο δηλαδή και η τιμή του αερίου στο Ισραήλ προ της μετατροπής και μεταφοράς του–, όσο και λόγω τεχνικών δυσκολιών που αυτό παρουσιάζει.
Έντονη κινητικότητα παρατηρείται γύρω από την υπόθεση της έρευνας, εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, η οποία, ασφαλώς, εντάσσεται στο πλαίσιο των ενεργειακών projects της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου (Κύπρος - Ισραήλ). Ανεξαρτήτως του τελικού ποσοτικού και ποιοτικού αποτελέσματος, με δεδομένο, μάλιστα, ότι οι επενδύσεις αυτού του είδους απαιτούν πολλά χρόνια για να αποδώσουν καρπούς στους εμπλεκόμενους ιδιώτες, πολλώ δε μάλλον στα κράτη -συνυπολογιζομένου του μόνιμου ρίσκου, που συνδέεται με τη διαμόρφωση των διεθνών τιμών του «μαύρου χρυσού»-, «κάτι μεγάλο γίνεται», όπως θα λέγαμε στην καθομιλουμένη… Από τις παλαιότερες, μάλλον υπερβολικές, προβλέψεις περί πλημμυρίδας δισεκατομμυρίων, που θα μας καθιστούσαν Σαουδάραβες, μέχρι τη θεμιτή πολιτική κεφαλαιοποίηση ενός success story, τη στιγμή που θα βγει στην επιφάνεια το πρώτο βαρέλι, η απόσταση είναι ούτως ή άλλως μεγάλη.
Συνέντευξη Η. Κονοφάγου, Ν. Λυγερού στην εκπομπή του Γ. Σαχίνη 'Αντιθέσεις'